Er was eens een wijze man genaamd Frans, die bekend stond om zijn slimheid en scherpzinnigheid. Op een dag kreeg hij een mysterieuze puzzel voorgeschoteld met slechts vier letters. Frans was vastbesloten om de puzzel op te lossen en ging meteen aan de slag.
Met zijn scherpe geest en analytisch vermogen begon Frans de mogelijke combinaties van de vier letters te overdenken. Hij probeerde verschillende woorden te vormen en te achterhalen welke betekenis erachter schuilde. Na uren van nadenken en puzzelen, slaagde Frans er eindelijk in om de oplossing te vinden.
De vier letters vormden het woord 'wijs', wat perfect paste bij de reputatie van Frans als wijze man. Hij glimlachte tevreden en voelde zich trots op zijn prestatie. De puzzel mocht dan wel kort en simpel lijken, maar het vereiste toch de nodige denkkracht en doorzettingsvermogen om tot de oplossing te komen.
En zo bewees Frans eens te meer dat zijn wijsheid en intelligentie hem in staat stelden om zelfs de moeilijkste puzzels op te lossen. Zijn naam zou nog lang voortleven als een symbool van slimheid en scherpzinnigheid.