Denkend aan Holland Gedicht
Denkend aan Holland Gedicht
Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan,
rijen ondenkbaar ijle populieren
als hoge pluimen aan den einder staan;
en in de geweldige ruimte verzonken
de boerderijen verspreid door het land,
bomen in de velden, dorpen in de dreven,
kerken langs de wegen, in een groots verband.
Denkend aan Holland
zie ik rokerige steden in de avondlucht,
fabrieksschoorstenen, uit den hemel turend,
molens met hun wieken in de wolkenvlucht;
en in de diepe ondergrondse gewelven
de eeuwenoude stad, stevig en welgegrond,
met zijn duizend charmes en wisselende weelde,
verzonken in het alledaagse Nederlandse front.