De oprichter van het Rode Kruis was Henry Dunant, een Zwitserse zakenman en humanitair. Dunant was getuige van de slag bij Solferino in 1859, waarbij duizenden soldaten gewond raakten en stierven zonder adequate medische zorg. Dit bracht hem ertoe om een internationale organisatie op te richten die medische hulp kon bieden aan slachtoffers van oorlog en rampen, ongeacht hun nationaliteit.
In 1863 richtte Dunant het Rode Kruis op, dat later werd omgedoopt tot het Internationale Rode Kruis en de Rode Halve Maanbeweging. Het embleem van het Rode Kruis, een rood kruis op een witte achtergrond, werd geïnspireerd door de Zwitserse vlag en staat symbool voor neutraliteit en bescherming van slachtoffers in nood.
Het Rode Kruis heeft sindsdien wereldwijd humanitaire hulp verleend aan miljoenen mensen in nood, van oorlogsslachtoffers tot slachtoffers van natuurrampen. De organisatie is gebaseerd op de principes van menselijkheid, onpartijdigheid, neutraliteit, onafhankelijkheid, vrijwilligheid, eenheid en universaliteit.
Dankzij het visionaire werk van Henry Dunant en de inzet van talloze vrijwilligers over de hele wereld, blijft het Rode Kruis een van de meest gerespecteerde en effectieve humanitaire organisaties ter wereld.